monotone - definitie. Wat is monotone
Diclib.com
Woordenboek ChatGPT
Voer een woord of zin in in een taal naar keuze 👆
Taal:

Vertaling en analyse van woorden door kunstmatige intelligentie ChatGPT

Op deze pagina kunt u een gedetailleerde analyse krijgen van een woord of zin, geproduceerd met behulp van de beste kunstmatige intelligentietechnologie tot nu toe:

  • hoe het woord wordt gebruikt
  • gebruiksfrequentie
  • het wordt vaker gebruikt in mondelinge of schriftelijke toespraken
  • opties voor woordvertaling
  • Gebruiksvoorbeelden (meerdere zinnen met vertaling)
  • etymologie

Wat (wie) is monotone - definitie

WIKIMEDIA DISAMBIGUATION PAGE
Monotony; Monotone (disambiguation); Monotonous; Monotonicity (disambiguation)

monotone         
['m?n?t??n]
¦ noun a continuing sound that is unchanging in pitch and lacks intonation.
Origin
C17: from mod. L. monotonus, from late Gk monotonos.
monotone         
(monotones)
1.
If someone speaks in a monotone, their voice does not vary at all in tone or loudness and so it is not interesting to listen to.
The evidence was read out to the court in a dull monotone.
N-COUNT: usu sing, also in N
2.
A monotone sound or surface does not have any variation in its tone or colour.
He was seen on TV delivering platitudes about the crisis in a monotone voice.
ADJ: usu ADJ n
monotone         
n. in a monotone

Wikipedia

Monotone

Monotone refers to a sound, for example music or speech, that has a single unvaried tone. See: monophony.

Monotone or monotonicity may also refer to:

Voorbeelden uit tekstcorpus voor monotone
1. By the end, he‘s strung out and droning in monotone.
2. We have contact, crackled a distant bass monotone.
3. Theyll be 30 mikes, said the monotone, meaning minutes.
4. Mukasey, in his trademark monotone, did not appear rattled.
5. All this was delivered in a low Glaswegian monotone.